DIAKON 19/2022
Od Redakcji
Koniec 2021 oraz początek 2022 r. przyniosły dla środowiska diakonów stałych w Kościele w Polsce dwa smutne, z ludzkiego punktu widzenia, wydarzenia. 17 października 2021 r. odszedł od nas ks. prof. Helmut Jan Sobeczko – Wielki Przyjaciel i Promotor diakonatu stałego w diecezji opolskiej, natomiast 26 marca 2022 r. zmarł po długiej chorobie bp Teofil Wilski, którego zasługi dla diakonatu stałego w Polsce są nie do przecenienia. Dlatego aktualny numer „Diakona” rozpoczyna część zatytułowana In memoriam. Prezentujemy w niej dwa biogramy: bpa Teofila Wilskiego i ks. prof. Helmuta Jana Sobeczki oraz kilka tekstów wspomnieniowych jego przyjaciół i uczniów.
W drugim dziale niniejszego tomu – zawierającym materiały i opracowania – znalazło się 10 tekstów wystąpień wygłoszonych podczas sympozjum pt. „Diakonat stały w Kościele w Polsce. Powołanie – posługa – świadectwo. W 10. rocznicę wprowadzenia diakonatu stałego w diecezji opolskiej”. Zostało ono zorganizowane z okazji 10-lecia ogłoszenia przez ordynariusza diecezji opolskiej, bpa Andrzeja Czaję, dekretu wprowadzającego diakonat stały. Sympozjum odbyło się 18 września 2021 r., a zostało zorganizowane przez Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego oraz Diecezjalny Ośrodek Formacyjny w Opolu. Autorzy tekstów przedstawili diakonat stały w bardzo szerokiej perspektywie tematycznej i terytorialnej, odnosząc się do zagadnienia zarówno z poziomu Kościoła lokalnego (diecezja), jak i Kościoła w Polsce.
Dział ten otwiera ostatni referat ks. prof. Helmuta J. Sobeczki wygłoszony przed śmiercią, zawierający refleksję podsumowującą 10 lat obecności diakonatu stałego w diecezji opolskiej. O znaczeniu wprowadzenia diakonatu stałego dla Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce z perspektywy kilkunastu lat jego istnienia oraz kilkudziesięciu lat starań, by diakonat stały w Kościele w Polsce mógł zaistnieć, przeczytamy w tekście prof. Marka Marczewskiego. Perspektywę historyczną diakonatu zaprezentował ks. dk. prof. Waldemar Rozynkowski, ukazując wybrane ślady obecności dziedzictwa diakonów w Polsce, natomiast ks. dk. dr Marek Czogalik przedstawił ślady obecności św. Wawrzyńca w diecezji opolskiej.
Ważne zagadnienie obecności posługi miłości (caritas) w Wytycznych Konferencji Episkopatu Polski dotyczących formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce przedstawił ks. dk. lic. Adam Runiewicz. Z kolei ks. dk. dr Andrzej Wołodźko zaprezentował analizę medialnego obrazu diakona w środkach przekazu.
O roli diakona w posłudze liturgicznej Kościołów wschodnich napisał mgr Cyprian Tkacz.
W tej części znalazły się także dwa świadectwa opisujące doświadczenie bycia diakonem stałym. Pierwsze jest autorstwa ks. dk. Jerzego Demskiego, w którym przedstawia swoją misyjną działalność jako pierwszego diakona stałego na terenie Kazachstanu. Z kolei ks. dk. dr Krzysztof Mainka opisał własne doświadczeni z formacji i posługi diakona stałego w Niemczech.
W trzecim dziale niniejszego numeru zamieszczone zostało świadectwo ks. dk. Jerzego Swobody – nowo wyświęconego diakona stałego z diecezji legnickiej, absolwenta opolskiego Studium Uzupełniającego do Diakonatu Stałego.
Czwarty dział „Diakona” – Recenzje i omówienia – zawiera omówienie trzech książek, z których treścią powinni zapoznać się zarówno diakoni stali, jak i kandydaci do diakonatu stałego.
Ostatni dział prezentowanego tomu – Wydarzenia – stanowi: kronikarski zapis adwentowego dnia skupienia diakonów stałych na Jasnej Górze, relacja z ogólnopolskiego spotkania osób odpowiedzialnych za diakonat stały, które odbyło się w Gnieźnie, oraz relacja z wielkopostnego dnia skupienia diakonów stałych i kandydatów do diakonatu stałego diecezji opolskiej.
Zapraszamy do lektury tekstów, a także do współpracy w powstawaniu kolejnego tomu „Diakona”.
Od Redakcji oraz Spis treści – do pobrania
Jak można zamówić?