„Diakonat stały w Kościele w Polsce. Historia-teologia-wyzwania”, red. dk. Waldemar Rozynkowski, Wydawnictwo Bernardinum, Pelplin 2019, ss. 304.
Ze Wstępu:
Pierwsze w Polsce święcenia diakonatu stałego udzielone żonatemu mężczyźnie, przez biskupa Andrzeja Suskiego miały miejsce 6 czerwca 2008 roku w Toruniu. Pojawił się więc pierwszy w Kościele katolickim w Polsce żonaty duchowny, diakon, przeznaczony do stałej posługi w diecezji. Uważam, że było to jedno z ważniejszych wydarzeń w Kościele w Polsce ostatniej dekady. Po przeszło tysiącu latach obecności Kościoła katolickiego w naszym kraju we wspólnocie tej pojawili się żonaci duchowni.
Minione 11 lat obecności diakonów stałych to niezwykle intensywny czas zbierania doświadczeń. Niniejszą publikacją chcę przede wszystkim podziękować Bogu za obecność powołania i posługi diakonów stałych w Kościele w Polsce. Jestem przekonany, że obecność tego powołania to przejaw woli Bożej oraz życiodajnego działania Ducha Świętego, który ożywiał osoby oraz struktury Kościoła w naszym kraju. Jeszcze pod koniec lat 90. ubiegłego wieku wiele wskazywało na to, że na obecność tego powołania w Polsce trzeba będzie długo czekać. Bóg miał jednak swoje drogi, rozlewał strumienie łaski, którymi pobudzał różne osoby i dzisiaj w kilku diecezjach w naszym kraju posługuje już 31 diakonów stałych.
Praca składa się zasadniczo z dwóch części. W pierwszej z nich umieszczono artykuły o charakterze naukowym i popularnonaukowym, w drugiej natomiast kilkanaście świadectw dotyczących diakonatu stałego. W pierwszej części odwołujemy się do historii diakonatu, wybranych wątków teologicznych dotyczących tego powołania, a w końcu do wyzwań, które przed nim stoją.
Niezwykle cenną częścią publikacji jest zbiór świadectw. To przede wszystkim osobiste doświadczenie 10 diakonów stałych. W prostych słowach dzielą się oni z czytelnikami swoją osobistą drogą wiary. W tej części spotykamy także trzy świadectwa żon diakonów stałych. To prawdopodobnie jedne z pierwszych spisanych świadectw w Polsce, które ukazują nam echo małżonek odnoszące się do powołania ich mężów, diakonów stałych. Pośród tej części spotykamy także niezwykle cenne świadectwo proboszcza, który dzieli się swoim odkrywaniem i zaproszeniem do parafii posługi diakona stałego. Na koniec prezentujemy także świadectwo osoby, która rozeznaje swoje powołanie do diakonatu stałego, a właściwie już dzisiaj po odbytej formacji czeka na decyzję swojego biskupa, czy będzie pierwszym diakonem stałym w swojej diecezji.
Dk. W. Rozynkowski
SPIS TREŚCI
HISTORIA
Ks. Stanisław Adamiak, Diakoni w Kościele późnej starożytności – niektóre zagadnienia
Michał Białkowski, Opracowanie księdza profesora rektora Mariana Rechowicza o diakonacie stałym z 1961 roku
Ks. Erwin Mateja, Wprowadzanie posługi diakona stałego w Kościele katolickim
Dk. Waldemar Rozynkowski, Diakonat stały w Kościele w Polsce – zarys historyczny
TEOLOGIA
Bp Wiesław Śmigiel, Diakonat stały w Kościele katolickim w Polsce – perspektywa teologicznopastoralna
Marek Marczewski, Diakon, przypomnienie służby Kościoła, sakrament Chrystusa Sługi
Dk. Mariusz Malinowski, Znamię i specjalna łaska sakramentalna – jako umocnienie postawy służby, specyficznej cechy duchowości diakona
Ks. Rajmund Ponczek, Powołanie a diakonat stały
Dk. Jan Ogrodzki, O duchowości i charyzmacie diakonów stałych słów kilka
Marek Marczewski, Refleksja pastoralnoteologiczna nad świadectwami polskich diakonów stałych
WYZWANIA
Dariusz Chmielewski, Być ojcem i diakonem – spojrzenie pastoralne
Ks. Helmut Jan Sobeczko, O teologicznym wykształceniu, tytulaturze i stroju diakona stałego
Marek Marczewski, Problem wykształcenia teologicznego diakonów stałych w Polsce
Adam Runiewicz, Tożsamość diakona stałego w posłudze Kościoła
Dk. Waldemar Rozynkowski, Pierwsze doświadczenia i pierwsze wyzwania – o diakonacie stałym w Kościele w Polsce
ŚWIADECTWA
Kornelia Czogalik, Żona diakona
Victoria Wilczek, Jak to jest być żoną diakona?
Izabela Chmielewska, Diakonat mego męża jest powołaniem, które dał nam Pan
Ks. Marcin Bonk, Dlaczego diakon stały?
Dk. Tomasz Chmielewski, Cały czas jestem otwarty na nowe wyzwania
Dk. Marek Czogalik, Po co właściwie nam ten nowy diakon?
Dk. Piotr Joszko, Bóg mnie kocha i trzyma w swoich dłoniach
Dk. Piotr Maciejewski, Nie bójcie się diakonów
Dk. Mariusz Malinowski, Co chcesz Panie, abym czynił?
Dk. Jan Ogrodzki, Pan otworzył drogę
Dk. Waldemar Rozynkowski, W posłudze diakona znajduję życie,
Dk. Bogdan Sadowski, „Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!». I napełnili je aż po brzegi” (J 2, 7)
Dk. Józef Suwalski, Diakon służy i jeszcze raz służy
Dk. Rudolf Syga, Przez Maryję do Jezusa. Świadectwo zawierzenia
Adam Runiewicz, Czas, którego potrzeba. W drodze do diakonatu stałego?